We konden onze weg naar de ingang van Chobe NP eindelijk voortzetten. Daar wilden we verblijven op een campsite in het park. De vrouw achter de balie kon ons alleen maar vertellen dat de public campsites volgeboekt waren tot en met het einde van juni en dat ze dus niks voor ons kon betekenen. Het leek ons zeer onwaarschijnlijk dat dit het geval was, maar we hadden al snel in de gaten dat we van haar weinig hulp konden verwachten. We besloten daarom om maar weer naar Kasane te rijden en daar een verblijfplaats te vinden.
The border crossing between Zimbabwe and Botswana seemed to be without any hassle and we said to each other that we would have no story about it on our blog! Then we had to pay the road tax. This was possible with a credit card or with the local currency, the Botswana Pula. We did not have Pula yet of course so we wanted to use our credit card. After trying a couple of times it turned out there was a network problem. Of course this was not their problem, but our problem. We had to leave behind our Carnet de Passage to drive to an ATM 7 kilometres ahead, drive back to pay the tax and collect the Carnet.
We drove to the entrance of Chobe NP. We wanted to stay on a campsite inside the Park but the lady behind the desk told us these were all fully booked until the end of June and she couldn’t do anything for us. We didn’t really believe it but realized that we couldn’t expect any help of her so we left and found a place to stay in Kasane, Chobe Safari Lodge, a quite luxurious place where we could stay on the campsite.
Voor de gamedrive ging de wekker de volgende ochtend al om 5.15 uur, want om 5.45u moesten we ons melden bij de receptie. Daar aangekomen, realiseerden we ons dat we in veel toeristischer gebied waren beland: ongeveer 60 mensen -waarvan het grootse deel uitgedost in kaki kleurige safari kleding- hadden zich rondom de receptie verzameld en iedereen werd in groepen van 7-8 man ingedeeld. Het was bijna file rijden naar de entree van het park en we begonnen aan het rondje 'Riverfront'. De zonsopgang boven de Chobe was fenomenaal: een rode gloeiende bol die het water en haar omgeving fantastisch kleurde. Ondanks de zonsopkomst was het nog steeds ijskoud en waren wij ietwat optimistisch gekleed in onze trui, korte broek en slippers. We passeerden de inmiddels voor ons normaal geworden dieren zoals impala's, wrattenzwijnen, bavianen en visarenden totdat de gids via de radio vernam dat er ergens een troep leeuwen gespot was. Met een belachelijke snelheid van maar liefst 70-80km/u scheurden we in colonne richting die plek. Soms werd er zelfs getoeterd naar elkaar. Een bizar tafereel... Eenmaal bij de leeuwen aangekomen, die overigens op ongeveer 100 meter tussen de struiken lagen, bleken er zich al 15 auto's verzameld te hebben. Onze gids zorgde ervoor dat hijzelf een redelijke uitzicht op de leeuwen had, maar hield nauwelijks rekening met zijn gasten die achterin de auto zaten. Met veel moeite vingen we een glimp op van de leeuwinnen en na ongeveer 5 minuten gingen we er alweer vandoor, want het was tijd voor een koffiepauze. Bij een centraal gelegen picknickplek stonden vervolgens weer een stuk of 10 auto's waarbij iedereen de auto uit mocht om een oploskoffietje te drinken met een onsmakelijk koekje. Na deze pauze reden we alweer richting de uitgang van het park en het werd ons duidelijk dat het er meer om ging leeuwen af te vinken dan een mooie rit te maken. Al met al onze slechtste georganiseerde gamedrive ooit. Voor ons des te meer een reden om voortaan onze eigen ritten te maken zodat we zelf kunnen bepalen waar we heen rijden, hoe lang we ergens blijven, etc.
We gingen Kasane in om boodschappen te doen en om bij een bureautje te informeren of er echt geen overnachtingsplekken vrij waren in Chobe NP. Een erg vriendelijke dame, genaamd Teps, regelde voor twee dagen later een overnachting in Linyanti en voor de dag daarna een plek in Moremi… Alles bleek dus toch niet helemaal volgeboekt tot en met eind juni.. 's Middags hebben we via Teps een boottocht geboekt die absoluut fantastisch was! Olifanten, nijlpaarden, vele vogelsoorten en krokodillen zijn we in en rondom het water tegengekomen.
De zonsondergang was prachtig, het leek wel of er een laag folie over het wateroppervlak lag:
De volgende ochtend zijn we zelf op gamedrive gegaan en 's middags hebben we wat online zaakjes geregeld bij het zwembad, om 's avonds zelf de braai aan te steken.
De dag erna gingen we op pad richting Linyanti, maar eerst wilden we weer langs de rivierbedding rijden. Helaas waren we net iets te laat voor de mooie zonsopgang, maar daardoor vermeden we wel de georganiseerde karavaan. We hadden weer geluk en zagen een luipaard in een boom en 100 meter naast het luipaard lagen nog drie leeuwinnen onder een struik en dat maakte deze rit tot een hoogtepunt.
Na een lange tocht via Savuti resteerde ons, een uur voor zonsondergang, nog een hele zanderige weg richting Linyanti van ongeveer 35km. Een paar keer leken we vast te komen zitten en hadden we de low gearing nodig. Twee minuten voor zonsondergang arriveerden we en konden we kwartier maken aan de rivier. Naast ons stond een Duits koppel, Dani en Philip, woonachtig in Zwitserland. We waren hen in Kasane al tegengekomen. Zij maken regelmatig reizen door Afrika met hun Landrover Defender. Na een praatje gemaakt te hebben, gingen zij door met koken en gingen wij de vandaag geschoten luipaardfoto's bekijken op de laptop. Op een gegeven moment zei Wiep 'volgens mij komt er iemand aangelopen', waarop Ali zich omdraaide en in een flits van een seconde twee enorme slagtanden op zich af zag komen. Een grote mannetjes olifant schrok blijkbaar net zo als wij en maakte een waarschuwingsaanval richting ons en we wisten niet hoe snel we achter de auto moesten duiken. Dit tegen alle adviezen in, want we wisten wel dat je in zulke gevallen het beste stil kan blijven staan en dan heel langzaam naar achteren lopen. Maar ons instinct besloot in deze situatie dus anders... Gelukkig draaide de olifant zich op ongeveer 3 meter van onze stoelen om, om vervolgens richting onze Duitse buren te lopen. Wiep riep 'neighbours, elephant!!' waarop zij gelukkig op tijd in hun auto konden springen. Want ook bij hen maakte hij een waarschuwingsaanval en kwam hij op een meter afstand van hun auto tot stilstand. Hij had daarna weinig zin om weg te gaan, want maar liefst een uur hebben we allebei in de auto gezeten en gewacht totdat de olifant een beetje doorgelopen was…
After some shopping in Kasane we went to a small tourist office. A friendly lady names Tebs made some phone calls and before we knew she arranged places to stay for us inside the Park for 2 nights… so it was not fully booked until the end of June… In the afternoon Tebs arranged a boat safari for us that was absolutely great. We saw elephants, hippos, crocodiles and many bird species from very nearby and the sunset was amazing. When we came back we decided to spoil ourselves with the buffet at the restaurant that was very good.
The next morning we did a game drive ourselves and in the afternoon we chilled at the swimming pool and had a braai. The following day we drove towards Linyanti, passing the Riverfront first. We were lucky and had a great view of a leopard in a tree and only 100 metres further we saw three lions.
The following day we drove on to Moremi NP, taking the cool sand road again. In Moremi we had to drive for about 3 hours to the campsite, which would be around sunset. After driving for about an hour of so we hadn’t seen any other car in the Park yet. We arrived at a swampy area and there seemed to be no other road in order to bypass it. After having inspected the area we decided to go for it, put Buster in 4wd, but after about 15 metres we were completely stuck and couldn’t move forward or backward. We tried everything: the sand ladders, differential lock front and back, low gearing but without result. There were some big branches under the car and none of the wheels had any grip because of that. Fortunately there didn’t seem to be crocodiles in the water when we got out and were knee deep in the water. The only rescue we had was to winch ourselves out so we tied the cable to a tree. After different attempts thinking the cable might break we finally got out…
We reached the campsite just in time again. Not surprisingly nobody knew we would be staying there but there ware enough sites available. Too bad for Dani and Philip who also wanted to stay there but they were told it was fully booked. Again the lessons to not always believe what is said in Africa when trying to arrange a reservation or something else. We were tired and wanted to go to bed early but had a short meeting with the resident hyena first, who was only a few metres away from us while we were brushing our teeth, yeah Africa is cool…
The next morning we saw a group of 5 wild dogs waking up in the grass when we had just left the campsite. Nothing much happened so we did a nice round first and when we came back we saw them again on the middle of the road. A bit later the group of 5 was united with the other 3 members of the group that had probably been hunting, it was great to see:
We were still hoping to see hyenas at daylight and when we drove to the exit of Moremi NP we were lucky! Six hyenas were eating the last bits of an earlier kill. Around them the marabous, vultures and jackals were waiting for their chances.
We drove to Maun in the Okavango Delta. We met Dani and Philip again and we did a scenic flight with them above the Delta. We heard good stories about it and the stories were right, it was a great overview of the Delta and very cool to see animals like elephants in their natural surroundings:
We did a Mokoro trip the following day. We were brought to the departure place by motorised boat. We got to feel the winter again since it was very cold in the morning. We got to see the Delta up close now and did a nice walk with a guide.
In Maun we had the first serious problem with the car: mice!!! We found out they had been eating of our food and we saw mice faeces. We made a trail of bread crumps that disappeared quickly every time again. At some point we opened one of the drawers and a mouse suddenly jumped out of the drawer onto the ground. Problem solved we thought… But in the following days a very bad smell developed inside the car and it got worse and worse. We emptied the car and cleaned it but this didn’t help. When the smell became so bad despite an air refresher we took everything out again, uninstalled the fridge, the storage boxes we had made in the car and finally the drawer system. After removing the top we found the evil dead mouse..